---
«Τα ανθρώπινα όντα όταν
γεννιούνται είναι περισσότερο αβοήθητα και εξαρτημένα απ’ όσο τα περισσότερα
ζώα. Η ωρίμανσή τους απαιτεί περισσότερο χρόνο απ’ ότι απαιτεί για τα
κοντινότερα πρωτεύοντα ξαδέλφια τους. Αυτή η παρατεταμένη περίοδος ανάπτυξης, η
οποία συμβάλλει αποφασιστικά στην πνευματική ικανότητα των ανθρώπων να
δημιουργούν πολιτισμούς, ενθαρρύνει επίσης ένα βαθύ αίσθημα αλληλεξάρτησης που
αποτελεί τη λυδία λίθο για το σχηματισμό και τη σταθερότητα της κοινότητας.
Είμαστε κατ’ εξοχήν κοινωνικά ζώα όχι από ένστικτο, αλλά επειδή οφείλουμε να
συνεργαζόμαστε μεταξύ μας εάν θέλουμε να ωριμάζουμε με έναν υγιή και ζωντανό
τρόπο και όχι απλώς να επιβιώνουμε. Αυτή η μορφή συνεργασίας, που περιλαμβάνει
μια μακρά περίοδο γονικής προστασίας και, ουσιαστικά, στοργής και τρυφερότητας,
καλλιεργεί στο είδος μας την ισχυρή ανάγκη της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η
χειρότερη τιμωρία που μπορεί να επιβληθεί σε οποιοδήποτε φυσιολογικό ανθρώπινο ον
είναι η απομόνωση και το σοβαρότερο ψυχικό τραύμα από το οποίο μπορεί να υποφέρει
ένα άτομο είναι ο χωρισμός.»
Murray Bookchin, Η σύγχρονη
οικολογική κρίση
---
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου